Dział stomatologii zachowawczej zajmujący się rozpoznawaniem
i leczeniem chorób miazgi zęba oraz powikłań z nimi związanych. Podstawową metodą jest leczenie kanałowe, które polega na usunięciu wewnętrznej, zainfekowanej miazgi zęba, oczyszczeniu kanałów, opracowaniu oraz ich prawidłowym wypełnieniu. Wykonuje się je za pomocą bardzo cienkich (od 0,06 do 0,40 mm) narzędzi piłująco-penetrujących. W nowoczesnej endodoncji do kontroli leczenia wykorzystuje się mikroskopy operacyjne oraz endometry. Mikroskopy endodontyczne umożliwiają operatorowi wgląd do wnętrza komory zęba i kanałów, endometry zaś to elektroniczne urządzenia dające możliwość dokładnego pomiaru głębokości kanału zębowego. Następnie kanały wypełniane są za pomocą gutaperki oraz tzw. sealerów czyli uszczelniaczy. Równolegle w leczeniu z mikroskopem i endometrem stosowana jest diagnostyka RTG. Leczenie endodontyczne jest zalecane przy bardzo głębokich ubytkach próchniczych, martwicy miazgi, po złamaniu lub zwichnięciu zęba, ze wskazań protetycznych - przed wykonaniem korony lub mostu.